Beweegredenen voor een Sojamelk in koffie test

Wanneer een vraag of onderwerp mij, via verschillende wegen, drie keer bereikt, onderneem ik er actie op. En na wat overdenkingen ga ik er meestal aan de slag of laat het gaan. Ook nu weer is mijn stelregel toegepast. De vraag naar sojamelk, tijdens baristawerkzaamheden op locatie, bij een bedrijfsopening, inhuis Open Coffee of bij een koffieproeverijen, was er weer zo eentje. Of eigenlijk drie (keer).

De voorwaarden bij mijn Soja-vergelijking

Bij een test als deze gaat het, volgens mij, om een aantal verhoudingen. De onderlinge verhouding en het vergelijk in geur, kleur en smaak van verschillende sojamelken. Een verhouding ten opzichte van je te bereiden koffiemelange. Maar ook de koeien-, geiten- of schapenmelk, waar je al een balans in hebt gevonden en die je dus normaal inzet. Tijdens je baristawerkzaamheden zijn de toepasbaarheid tijdens je melkopschuimen en -schenken weer van belang. Allemaal mogelijke voorwaarden om te gebruiken en daarmee de gebruikvriendelijkheid, voor jezelf, en de uiteindelijk smaak voor je consument te toetsen. In een hospitalityvak blijft de laatste het allerbelangrijkste.

Natuurlijk, je eigen smaakvoorkeur

Naast de mooie neutrale voorwaarden blijven dit soort vergelijkingen altijd onderhevig aan je eigen smaakvoorkeur. Al de aanbieders (Perfekt, Vivera en Alpro) doen hun best om een eigen visie op de smaak van sojamelk te geven. Uiteenlopend in kleur, smaak en geur. Van nat karton naar lichtzoete vanillesmaak. Plakkerig vol en vlak van body. Geel, grijs en wit. Voor mij blijft er maar eentje goed staan naast ‘mijn’ biologische volle melk en dat is de Alpro Sojamelk voor professionals. De smaak in koude en warme toestand. De opgeschuimde textuur en gebruiksvriendelijkheid. Gelukkig valt er altijd over smaak te twisten.