De review breidt zich uit met een vierde koffiemelange

In mijn eerder geplaatste artikel ‘Hoe een koe een bes vangt? Met een blinde melangetest‘, sprak ik over drie verschillende melanges van een Italiaanse koffiebrander. Niet wetende dat deze onderdeel waren van een kwartet, word ik aangenaam verrast met de vraag om ook de laatste eens onder loep te nemen. De 60-40 melange; 60 % arabica en 40% robusta. Ook nu weer krijg ik een zwarte, blinde, kunststof zak met alleen de tekst “60-40” erop geschreven. Gevuld met ongeveer 250 gram koffiebonen, gebrand voor espresso, kan ik aan de slag. Ditmaal, ook, met onze nieuwe telg op de balie; de Mazzer Super Jolly.

Een gewaarschuwde barista telt voor meerdere koffieboontjes

Mijn voorgevoel waarschuwt me voor een pittige, harde koffie vanwege de robusta, maar dat blijkt geheel onterecht. Wat een totaal andere smaaksensatie. Na wat (drie stuks) stelmomenten met behulp van de weegschaal, timer, tong, neus en Moniek in het achterhoofd komt dit ‘familielid’ van de melkboer. Terwijl de drie andere melanges dicht bij elkaar zitten qua smaak, valt deze helemaal uit de toon. Wat een verschil! Een geheel andere smaak, meer chocolade/aarde helemaal zonder het zuurtje. Een tikkeltje zoet erin; proef ik daar honing? Een volle koffiesmaak en rijke koffiegeur met dikke, donkere crema vult mijn espresso. In de cappuccino werkt het zoetje samen met de melk tot de opbouw naar een vloeibaar melkchocolade bonbonnetje.

Eindconclusie voor onszelf is dat het ook hier om een goede, smaakvolle koffie gaat. Eentje waar ik meer kennis mee zou willen maken.